Klimaatrouw
Amsterdam, september 2020
Toen mijn moeder wist dat ze ongeneselijk ziek was, zei ze tegen velen: “Ik ben terminaal, maar jij ook hoor.” In deze woorden zat een waarheid waar niemand omheen kon en een confrontatie waar niet iedereen op zat te wachten.
De rouw over de dood van mijn moeder nam een vogelvlucht de diepte in toen tegelijkertijd de wetenschap over de klimaat- en ecologische crisis zich aan mij opdrong. Vele wetenschappers zeggen dat het erger is dan dat de politiek en media ons voorhoudt, veel erger. Hoe meer ik lees en weet, hoe meer waarschijnlijk het lijkt dat de domino van dramatische klimaatrecords het worst-case scenario waar gaat maken. Kritieke drempels in het klimaat kunnen binnen enkele jaren overschreden worden waardoor er een chaos kan ontstaan waarvan niemand de inhoud nog kan voorspellen.
Ik wil dapper genoeg zijn om mezelf de vraag te stellen, wat als dit echt, echt waar is? Het brengt me op hetzelfde punt als mijn moeder. Dan ben ik terminaal, en jij ook. Omdat wij, de mensheid, de aarde onleefbaar voor onszelf maken. Dan leven we in een hospice.