staat van de wereld stress & emoties

“Emotions are often what lead people to act.” ~ Dr. Britt Wray

“Of all the dangers we face, from climate chaos to permanent war, none is so great as this deadening of our response.” ~ Joanna Macy

 

In sessies rondom de staat van de wereld, politiek en de klimaatcrisis focussen we op het vergroten van veerkracht zodat we niet vast komen te zitten in het doorvoelen van het brede scala aan emoties. Het is menselijk om angst, verdriet, boosheid, schuld, schaamte en wanhoop te voelen als we de realiteit onder ogen komen en we geconfronteerd worden met het verlies, onvoorspelbaarheid en dreiging.

 

Het is ook menselijk om onszelf hiervoor te willen beschermen, pijn willen we vaak vermijden. We kunnen overspoeld of verdoofd raken als we te veel tegelijk gaan voelen. Dan zijn we niet meer in staat om te handelen en dit helpt ons niet. Juist iets proberen bij te dragen geeft betekenis aan ons leven.

 

Als we onze weg willen vinden in de wildernis van deze tijd, dan hebben we te voelen wat er in ons leeft. We voelen omdat we liefhebben.

 

Wat belangrijk is, is dat we niet alleen aandacht hebben voor dat wat ons uitdaagt, maar dat we ook aandacht geven aan dat waar we dankbaar voor zijn, voor wat ons plezier brengt, voor schoonheid en voor dat wat ons leven verrijkt. Het is in het spanningsveld tussen pijn en angst aan de ene kant en dankbaarheid en liefde voor het leven aan de andere kant dat onze veerkracht groeit.

 

Emoties zetten mensen vaak aan tot actie. Het zou goed kunnen dat gevoelens van ecologische angst en verdriet, hoewel ze enorm uitdagend zijn, in feite de smeltkroes zijn waar de mensheid doorheen moet om de energie en overtuiging op te brengen die nodig zijn voor het maken van de levensreddende veranderingen die nu nodig zijn.” (Uit: Bron)

 

Foto: Javier Miranda

belichaamd activisme & veerkracht

“At its best, activism is a form of healing. It is about what we do and how we show up in the world. It is about learning and expressing regard, compassion and love.” ~Resmaa Menakem

 

Opstaan en jezelf uitspreken tegen sociale normen die de oorzaak zijn van de sociale onderdrukking en klimaatontwrichting, in welke vorm dan ook, is een daad van activisme.

 

We worden allemaal geboren met de capaciteit om ons te uitten en om in protest te komen als ons of een ander onrecht wordt aangedaan. Ieder mens heeft het recht om op te staan voor zichzelf en voor een ander. Om dit te kunnen doen heb je toegang nodig tot je betrokkenheid, je hart, je stem, je moed, je kracht.

 

Duurzaam activisme gaat over heen en weer bewegen tussen pijn en actie. Als we te snel van pijn naar actie bewegen en we onszelf geen tijd toestaan om te rouwen over dat wat we al verloren hebben en nog gaan verliezen, dan proberen we onze pijn te maskeren met oplossingen. Hier kunnen we onszelf mee opbranden.

 

De realiteit is dit: het is al te laat. En is er is een heleboel wat we nog wel kunnen doen.

 

Deze tijd vraagt om innerlijk activisme en naar buiten gericht activisme (Caroline Hickman). Het innerlijke proces waarbij we onze angst en de rouw durven voelen kan de levendigheid aanwakkeren die we nodig hebben om onze stem te gebruiken en in te zetten voor het adresseren van onrecht en om op te staan voor het leven. Dit is wat betekenis brengt en hoop creëert.

 

“Hope is not the conviction that something will turn out well, but the certainty that something makes sense, regardless of how it turns out.” ~Vaclav Havel

 

Foto: Michiel Wijnbergh